Sukamade

De rit naar Sukamade begon 'smorgens om negen uur. Geen Toto mee, maar Rudy. De rit naar Sukamade duurde ongeveer 6 uur, in een 4wheeldrive. Onderweg stopten we bij een rubber, koffie, cacao, kruidnagelfabriek. Een vreemde combi, inderdaad, na afloop van het bezoek vond ik dat ook nog steeds. We kregen na afloop koffie/thee en heerlijke pisang goreng. 

Na ongeveer twee uur rijden passeerden we in een kleine Kampung een feestje. Er was een bruiloft aan de gang. Rudy vroeg of we wilden kijken. Nou ja, na de verzekering dat de familie dat een eer vindt zijn we de auto uitgestapt. We werden als helden ontvangen. Of we ook wilden meelunchen? (Zeg daar maar ns nee tegen!). Onze borden werden volgeschept met soto, een soort soep met rijst. Het smaakte heerlijk. We kregen de ereplaatsen toegewezen, vooraan, met goed zicht op de dansers. De 'varkensdans' werd opgevoerd. Drie dansers uitgedost in traditionele kleding en maskers dansten onophoudelijk op traditionele muziek.

Het dessert werd neergezet, heerlijke zoete hapjes, en ,natuurlijk, we zijn in indonesie, de sigaretten.

Uiteraard moesten we met de bruid en gom op de foto. De bruid, een kind nog, 14 jaar,  was nog bezig met de make-up, maar voor ons werden alle protocollen even opzijgezet. Na afloop kregen we nog lekkers mee voor onderweg. We voelden ons (alweer....) koning en koningin ;)).

Aangekomen bij de cottage waar de nacht zouden doorbrengen hadden we drie uur hobbelen achter de rug. We verbleven in een natuurgebied, waar geen bereik met de telefoon is. De kamer had dan ook simpel sanitair, (wc, douche met koud water, geen wastafel) en een bed. Maaltijd werd geregeld, rijst, groente, stukje kip, meloen toe.

om half acht vertrokken we hobbeldebobbel, ongeveer een uurtje, naar het strand. We hadden geluk, na even wachten konden we over het strand rennen naar een schildpad. Het dier, een groene schildpad, woog ongeveer 100 kilo en werd geschat op 50 jaar. Wat een mooi gezicht.... Daar word je wel stil van. Terwijl wij foto's maakten en filmden ging ze gewoon door zoals ze het altijd doet. 137 eieren later werd de boel door haar vakkundig dichtgeschept en vertrok ze weer in zee. Terwijl ze haar rust zocht werden de eieren weer uitgegraven en geteld. (Het zijn echt net pingpong balletjes ;p ) de eieren worden onder redelijk ideale omstandigheden uitgebroed  en dan worden de kleintjes naar zee gebracht.

Onderweg terug over strand renden een aantal van die kleine net uitgekomen schildpadden over het strand naar zee. Niet alle schildpadden worden gespot, deze waren gewoon op strand uitgebroed. Mooooi! 

De volgende morgen vijf uur op, om een aantal schildpadjes  uit te zetten. Het is een schattig gezicht, die kleine pootjes houden niet op met lopen, ook niet in de emmer. Ze rennen over het strand, geweldig! 

Ook de plek is geweldig mooi, een sprookje in de jungle.

De weg terug was lang.... Het was de moeite meer dan waard.

zo, douchen, uurtje slapen, dan een massage, jaja, en vanavond naar Ijen.